De vlag uit

Een vlaggenfeest op het plein. Ab en Lieke, het nestorpaar van het plein (hij een goedaardige brombeer, zij een vinnige tante met een gouden hart, zeker voor kinderen die niet voor haar neus voetballen), zijn vandaag 50 jaar getrouwd. Iedereen heeft standaard een vlaggenmasthouder gemonteerd gekregen bij de oplevering van onze huizen, dus iedereen stak de vlag uit voor onze buurtgenootjes. Dat kwam mooi van pas; onlangs kochten de VdH en Sjaak een vlag, stok en wimpel (de dop waren we nog vergeten). Voor Sjaak voor het eerst. Verder vieren we jubuleum het niet: een kaartje door de bus en de vlag uit is voldoende.

Het is ook de vlaggenperiode in deze tijd van het jaar. Koninginnedag, 4 en 5 mei, straks vast wel weer geslaagden voor het examen. Sjaak herinnert zich dat wij vroeger geen vlag hadden, maar de buren wel. De allengs langer wordende dagen tegen het einde van april met zingende vogels om half 9 en voorzichtige kopjes koffie buiten gaan daarmee samen. Het geeft Sjaak een vertrouwd en gelukkig gevoel. De zoete geur van de doorgebroken lente, aangevuld met de opties en kansen die het voorjaar biedt. Dit is Sjaak zijn favoriete periode, zeker met dit weer.

Eind april was ook de tijd van de verjaardagen van zowel mijn moeder als van buurman Frans. Verplichte sessies heen en weer waarin als al de gasten wegwaren 'de buren' nog kwamen. Veel hadden ze elkaar niet te vertellen en het bleef vormelijk en beleefd; het warmste contact tussen nummer 67 en 69 was dat tussen mij en mijn buurjongen Gerco. Een jaar of wat geleden hebben ze zomaar afgesproken deze sessies af te schaffen. Gelukkig hebben we die fase met Ab en Lieke al bereikt.