Kleine kinderen, kleine zorgen...

Het was gisteren al weer de tweede aflevering van de Daltons II. De serie die ruim zeven jaar geleden zijn eerste reeks beleefde en nu aan de tweede ronde toe is. Het is het betere TV-werk in Nederland, in de lijn van goede series als Pleidooi, Oud Geld en de films Lepel en Familie. In de Daltons spelen Carine Crutsen en Peter Blok een echtpaar dat vier jongens heeft. De drie oudsten (Erik, Jelle en Tim) zitten dicht op elkaar, Daan(tje) is een nakomertje. De serie is geschreven uit het perspectief van Tim, een dromertje dat het zwaar heeft met zijn twee gehaaide, oudere broers. In de eerste reeks ging het om klein leed, maar de jochies zijn nu zeven jaar verder en dus pubers met problemen die in die categorie thuishoren. Hoe ontkom je aan intimidaties op school en wat gebeurt er toch met je dank zij de hormonen (die kennelijk ook opspelen bij je broers en ouders). Ik vind het weer geslaagd, ondanks het sausje van politieke correctheid dat er ook wel overheen hangt. En het bereidt ons ook weer een beetje voor op de toekomst. Alhoewel: onze oudste (2 Gym) moest niks van een staking weten, dus wie gaat het allemaal meevallen.