Talking suit

Kent u ze? Die ´pratende pakken´? Verkopers van wat dan ook die te strak gekleed zijn, vaak vooral voor hun leeftijd. In de ICT-business, waar ik mee verwant ben, kom ik ze ook vaak tegen. Accountmangers en consultants die van alles kunnen en graag met jou over je ´ontwikkelfilosofie´ willen sparren en vanuit hun expertise een ´stukje willen meedenken´. Leer mij ze kennen, die accountjongens. Die zien vooral een vette declaratie, ingegeven door een 20% winstmargecultuur (of nog hoger). Het ergste zijn de ´partners´, die vaak de pratende pakken in de nek hijgen met hun permanente omzetdruk en idiote targets. Die krijg je bovendien in een offerte nog vaak ongevraagd bijgeleverd, zij het niet gratis. Die kunnen niet time material weggezet worden dus pas vanaf € 2500 per dag (ex alles natuurlijk) dag komen die hun bed voor je uit.

Toch wordt aan het pratende pak doorgaans nog een hoge mate van deskundigheid verbonden. En daar zitten ze dan: vaak broederlijk naast elkaar, deskundig te wezen. Broederlijk, want het zijn vrijwel altijd kerels. Maar zelf zijn we net zo schuldig, want waarom zouden deze jongens geen leuke stuiver mogen verdienen aan de dingen die we zelf nalaten. We vliegen jaarlijks voor een vermogen aan externen in voor zaken die we eigenlijk zelf net zo goed kunnen. Binnen de overheid is de Pavlov doorgaans: ´die kennis hebben ze alleen in de markt´. Ik ben daar steeds minder van overtuigd. Natuurlijk op specialistische gebieden is het niet anders. Maar over je eigen werk nadenken, zelf de lijnen uitzetten en gericht inhuren kan ook zonder maatpak.

Sjaak trekt overigens de laatste tijd steeds vaker een pak aan, zij het dat hij Clausiaans bewust de stropdas af en toe weglaat. En ja hoor het werkt, zoals gisteren weer. Zelfs een rechter bevestigde exact -zij in eigen woorden en natuurlijk juridisch juist geformuleerd- wat hij had gezegd. Ik moet maar eens gaan declareren.