dinsdag, oktober 23, 2007

Geslaagd tweeluik


Het was een mooie 'deal'. Sjaak wilde graag naar het afscheid van Boogerdje in Valkenburg en vond het leuk als er een paar vertegenwoordigers van het Kindervolk bij zouden zijn. Hoe krijg je die mee? Door een kluif voor te houden in de vorm van de stoeltjeslift en bobsleebaan in hetzelfde stadje. De middelste drie hadden er wel oren naar. Zo gezegd zo gedaan: in de lange autorit er naar toe maar weer begonnen aan de luister-cd van Brief voor de Koning. In de zomervakantie al een topper en nu weer. De reis van bijna twee uur vloog voorbij; ook voor chauf Sjaak. In Valkenburg was de attractie snel gevonden. Het was koud, maar wel te doen. Met name de jongste zoon keek wel wat benauwd naar de stoeltjeslift maar verkoos dat middel boven een lange klim te voet. Bij de bobbaan waren er minder reserves. Sjaak had ooit als 11-jarig jochie, tijdens een uitwisseling met voetbalclub RKHBS uit Heerlen, deze ritjes gemaakt (dun door de broek destijds), maar mijn drie makkers rondden met veel plezier hun baantjes. Sjaak bleef niet achter en remde in de tweede remde -op advies van de oude buurjongen die we daar ineens tegenkwamen- nauwelijks meer.

Daarna was het -na een passende fourage- de beurt aan Boogerdje. Het verhaal was bekend. Hij zou in Lombardije afscheid nemen en slechts ererondjes rijden in Limburg. Helaas haalde hij door een knieblessure de start in Italië niet. En Sjaak had nog wel zo gehoopt en geblogd dat dat nog éénmaal zou lukken om daar te winnen.
om te voorkomen dat het allemaal als een nachtkaars uit zou gaan besloot Sjaak om te gaan, net als 10.000 anderen. Door Michael Boogerd was het de afgelopen 10 jaar leuk om naar wielrennen te kijken. Hij was er altijd 'bij' in de meeste klassiekers en in de Tour. Won bijna nooit en vond dat eigenlijk geen groot probleem. Hij was er immers bij en werd door zijn concurrenten gevreesd. Het lijkt op de hang naar waardering en respect die Clarence Seedorf ook zo lang had (maar die niet vergat om vijf maal de Champions League te winnen) en ook Sjaak herkenbaar voorkomt. Typisch Nederlands? Tevreden zijn met minder dan het hoogste? Waardering los kunnen zien van resultaat en prestaties? Sjaak gaat er helemaal in mee. Ik zal Boogerdje missen, al komt er een generatie aan die straks wel de prijzen pakt.

1 opmerking:

Ina zei

Ik heb een bewondering voor Boogerd niet gemist in mijn leven, maar je schrijft er een prachtig stukje over.