Dubbel D

Mijn goede vriend en voormalig collega Kees -helaas veel te vroeg overleden- wilde altijd erg graag een 'baas'. Wellicht stammend vanuit zijn roots, die in een rooms arbeidersgezin lagen, en waar een klassenmaatschappij wel zo overzichtelijk was. Sjaak was nimmer een 'baas' van hem, maar meer van deze tijd 'leidinggevende'. De rol van 'baas' lag meer bij Coef, die indertijd nog alleen directeur van onze club was. Inmiddels zijn we een duo-directie en zijn we dagelijks elkaars baas. Of juist weer niet, want in een collegiaal leiderschap, zijn compagnons per definitie niet ondergeschikt naar elkaar. Onze medewerkers hebben een beetje moeten wennen, maar volgens Sjaak staat het nu allemaal wel. De dubbel D heeft zich 'gezet'.

Maar sinds vandaag heb ik daarnaast ook echt een 'baas'. Tot nu toe zeiden we wel dat Marja-van-de-Raad onze baas was, maar bleef het een beetje in het midden hoe ver dat ging. Maar als de secretaris-directeur, door ons liefkozend ook wel 'de SD' genoemd, een functioneringsgesprek met je houdt wordt het menes. Vorige week was Coef aan de beurt, vandaag mocht Sjaak. Marja was tevreden over ons. We hebben veel bereikt in de afgelopen jaren, stralen veel enthousiasme uit en hebben onzelf op de kaart gezet. Wel zijn weaf en toe wel iets te emotioneel. Maar als we uit de bocht vliegen horen we het echt wel. Marja was ook blij met de duo-directie en vond het goed werken. Kortom een fijn gesprek.

Dat de dubbel D vol warmte is bleek gisteren maar weer eens. Coef had een mooi boek voor me gekocht en zijn milde spot over mijn gekoketteer met mijn Rotterdamse afkomst is weer in het juiste perspectief geplaatst.