Vakantiestress

Mijn zus wist vroeger, amper tien jaar oud op briljante doch ontnuchterende wijze de paradox van stressend onthaasten samen te vatten. Mijn vader wilde altijd een half uur voor de vertrektijd van de trein op het station zijn en dan was het vaak flink opschieten. ´Mijn vader haast zich, om zich niet te hoeven haasten´ vatte zij dit gegeven samen en daar hoeft Sjaak nu niets aan toe te voegen.

Morgen gaat Sjaak weer aan het werk. Ruim drie weken vakantie zijn voorbijgevlogen en zoals zo vaak is er een strijd tussen niet aan het werk willen en de draad ook wel weer willen oppakken. Merkwaardig fenomeen eigenlijk: vakantie. Als ik denk aan de weken voor de vakantie, dat was niet leuk meer. Op mijn werk werd ik geleefd, op school was er elke dag wel iets om aan te denken, thuis lag er van alles (was, spullen kopen voor de vakantie etc.) Er moest zo veel nog de laatste dagen, totdat het simpelweg allemaal niet meer kon en de vakantiedatum de waterscheiding werd tussen verleden en toekomst. Daarna kostte het inpakken en nadenken wat er allemaal mee moest nog de nodige energie en zweetdruppeltjes. Kortom: flink aan de slag om rustig op vakantie te kunnen. Pas onderweg naar Bretagne kwam die rust wat terug en daar kon zelfs een kapotte bobine niets aan afdoen. De vakantie was heerlijk, maar met het NSG ook wel druk en intensief. Je bent toch weer van alles aan het regelen in een vreemde omgeving en dan kampeerden we nog niet eens. Wat heet we gingen wel heel luxe en riant op vakantie dit jaar.

En nu dan weer aan de slag. Als het goed is weer uitgerust en vol goede moed, zo hoort dat. Vakantie zou dat als resultaat kunnen hebben, ik vraag me af of het zo is. Als je afhankelijk bent van vakantie om tot rust te komen is er in je dagelijkse leven iets niet goed. Het is de kunst om vooral te ontspannen naast een drukke baan en gezin. Als je alleen afstand kunt nemen door weg te gaan, geeft dat weer druk op de vakantie, want je moet ervan uitrusten. Net zoals die koordirectie docent van Doesbrand die hem ooit met gezwollen stem en gekromde tenen hem toeriep dat hij moest ONT-SPAN-NEN tijden het dirigeren.

Sjaak ziet het wel hoe het gaat de komende dagen. En als ik nog moe en niet fris ben ben zal ik tijdens een nieuwe vakantie nog maar eens over mijn eigen tekst gaan nadenken.