vrijdag, februari 06, 2009

Onvergetelijk


Hij lijkt op Doesbrand. Wilde kop met haar, karakteristieke verschijning zo achter de piano. Het zou een broer van hem kunnen zijn, ware het niet dat ik dat zelf al ben. Hij komt op in het donker en opent met een verwijzing naar Randy Newman. Daarna vervoegen gitarist Marcel de Groot (de zoon van..) en bassist Egon Kracht zich bij hem en start een ijzersterk programma. Maarten van Roozendaal zelf is overweldigend. Zijn stem doet denken aan die van Freek de Jonge, maar in alles overtreft hij Freek. De messcherpe teksten geselen geregeld de zaal en grijpen je bij de keel. Dan weer overheerst de humor. Geen moment verslapt zijn en onze aandacht. Dominee, muzikant en entertainer tegelijk. Het briljante 'René' vertelt over de begrafenis van een barman in een meeslepende vorm. Later vertelt hij in de nazit met zichtbare doch gepaste trots dat 'het echt klopt wat hij daar in elkaar heeft gezet'. Het muzikale hoogtepunt zit voor mij aan het slot in 'Marang' waar de vrijheid van denken en het individu wordt gekoesterd. Eentje in de categorie van 'Red mij niet' een lied dat anti-geloof lijkt maar voor mij veel meer een appèl doet op je eigen verantwoordelijkheid om er iets van te maken en je nergens achter te verschuilen

Na afloop lieten we het traditioneel aangeschafte CD-tje signeren en raakten we met Maarten in gesprek, waar hij ook zichtbaar zin in heeft. Het einde van de toernee is in zicht en hij was hier exact een jaar geleden met de try-outs begonnen. Ik vroeg me al af wat je nou doet als je een jaar op toernee bent. In elk geval geen liedjes schrijven is het antwoord; iets dat me wel verbaast. Hij werkt van voorstelling naar voorstelling en je moet het maar kunnen opbrengen: meer dan tien mooie liedjes kunnen componeren. Hij vertelt dat de afwisseling tussen componeren en spelen een enorme bevrediging geeft. Dat je het ook kunt uítvoeren wat je bedenkt. Hij geniet er nog steeds van, ook na een jaar. Mooi om te zien. Als de VdH vertelt dat zij hem het rolletje Stophoest na afloop gaf (omdat hij zo aan het hoesten was) omhelst en kust hij haar spontaan. 'Je bent een schat; zoiets vergeet je niet meer'. Inderdaad: het was onvergetelijk.

7 opmerkingen:

Ina zei

Ik deel jullie mening geheel en al. Maar bedoel je niet dat zijn stem lijkt op die van Bram Vermeulen?

Sjaak zei

@ina:
ik bedoelde het niet, maar nu je het zegt.. eigenlijk wel zo prettig want ik eigenlijk een enorme hekel aan Freek

Anoniem zei

Goed verhaal, Sjaak!
Een tijdje geleden bezocht ik een optreden van ook zo`n goeie, boeiende, Nederlandstalige artiest: Alex Roeka.
Na een tijdje kwam zijn pianist me ineens zo bekend voor. Bleek dat ik twee jaar samen met hem in hetzelfde studentenhuis gewoond had.

Anoniem zei

en dan te bedenken dat je deze prachtige voorstelling ook gewoon IN het theater van Doesbrand had kunnen bijwonen...grijns...

Elsje zei

@Doesbrand: Den Bosch is dichterbij ;-)

Jan van Coeverden zei

Dit programma , dom dom, nog niet gezien. Want hij is een van de besten op de kleine nederlandse podia. Ooit schreef ik ('t was al in 2005) een korte posting over zijn programma Barmhart.
Wat betreft de stophoest en het omhelzen zie je bij vrouwen toch een zekere wankelmoedigheid in het behandelen van de rokende man. Want als er een vette smoker is dan is het Van Roozendaal wel. Nu Elsje zich heeeft laten omhelzen kan het toch niet zo zijn dattie gestopt is. Zo ja, dan was stophoest op zijn plaats anders stoprook oid. Maar ja met zo'n kuif, zoveel mooie liedjes en zo'n mooi optreden, dan smelt de dame zelfs voor zo'n rookpluim.
(loop ik hier nu over te meieren omdat ik zelf al vanaf de kerst de sigaren laat staan....)

Elsje zei

@Jan: Maarten was gewoon verkouden (en ik ook, anders had ik me door zo'n wandelende asbak natuurlijk nooit laten zoenen :-) )