Hand in Hand

Feyenoord - AZ: 0-1. Ze hebben het AZ, koploper, lastig gemaakt. Dat is tegenwoordig al heel wat. Voor een Feyenoorder is het lang niet altijd gemakkelijk, maar dit seizoen wordt het wel erg bont gemaakt. De laatste jaren hadden we altijd voor de Kerst nog het idee dat we in de top 3 hoorden (en ging het daarna mis), nu is voor de winterstop degradatie reëler dan Europees voetbal. Nu heeft Feyenoord daar niks te zoeken in deze vorm -dat is wel weer gebleken-, maar het is wel altijd een leuk doel. Maar een supporter is ook voor(al voor) de slechte tijden en iets opbeuerends kunnen we wel gebruiken. Vorig jaar stond het trotse AZ van nu ook op een vergelijkbare plek. De paniek brak daar toen niet uit, de trainer stapte zelf op, werd gesmeekt te blijven en nu stevent de club uit Alkmaar af op haar tweede landstitel. Althans, dat hoop ik. Niet omdat ik Dirk Scheringa zo aardig vindt, omdat hij Gerrit Zalm afstond aan de nieuwe ABNAmro, maar vooral omdat ik vind dat die club zo goed door de crisis van vorig jaar heen is gekomen. Hopelijk blijft in Rotterdam iedereen ook rustig. Gert-Jan Verbeek is een prima trainer en juist hij kan op de langere termijn iets neerzetten. Hopelijk weerstaat hij -en het bestuur- de druk van het o zo loyale maar superkritische Legioen. Waar ik mijzelf toe reken overigens. Want als de Coolsingel volloopt ben ik ook blij met de Daden en zijn Woorden niet nodig. Nu dus effe niet.