Degelijke voortzetting

In vroeger tijden wilde ik nog wel eens naar 'de nieuwe LP' van deze of gene uitkijken. die tijd ligt achter me, maar naar de 'nieuwe van Coldplay' was ik toch wel benieuwd. Dus deze binnengehaald en nu een keer of zes geluisterd. De recenties van anderen zijn wisselend; de een vindt het helemaal niks (Volkskrant), de meesten zijn echter lovend. Sjaak bevindt zich onder hen. Als je aan de top staat kun je nauwelijks beter. Coldplay maakt dit waar; dit album is niet beter dan het eerdere werk, maar beslist ook niet slechter. Een degelijke voortzetter, waarin een paar nummers eruit springen. De instrumentale uitstapjes na een voor het oor al afgerond nummer (zoals bij Yes) bevallen me na een paar keer luisteren wel, als je ze tenminste beschouwt als bonustrack. Coldplay maakt ook wat stijl-uitstapjes, zo lijkt het begin van '42' wel Pink Floyd; 'Strawberry Swing' zou van de Beatles geweest kunnen zijn en in het vervolg van '42' luister je naar The Cure. Anderen zouden dit niet kunnen waarderen maar ik wel. Vooral omdat het bovenal gewoon Coldplay is. Een groep die heel erg op U2 lijkt en soms wel de betere opvolger van die groep lijkt. Niks mis mee dus.

Eén ding mis ik wel. Een subliem nummer als 'Trouble', 'Amsterdam' of 'High Speed' staat er niet op. Die nummers blijven je bij en het gebrek daaraan maakt het een degelijk werkje, maar geen briljant vervolg.