First impressions

Nog flink kampend met een jetlag, opgelopen door een relatief laat vertrek naar het 9 uur vroeger levende Seattle, begon de delegatie (JanvV, Fred, Ruud, Joost, Ron, Antoon en u aller Sjaak op maandagmiddag vol goede moed aan het tripje naar deze prettige stad in het Noordwesten van de VS. Deze middag werden we herenigd met Evert Schaap, die met vrouw en dochter van bijna 2 (die een volmaakte kopie van haar vader is) al drie weken vakantie achter de rug had. We sloegen ons op een terras aan de Waterfront van Seattle door de gemiste nacht heen en namen het programma door. Fred buitte zijn natuurlijke overwicht als president uit om hierin lichtjes te coördineren. In de Court Cafe ontbeten we de volgende dag transatlantisch en voegde ook Marcel van de Lustgraaf zich bij de club. Nog voor het congres geopend werd ontmoetten we Dory Reiling,die vanuit de Wereldbank hier naartoe kwam. Niet veel veranderd is ze, hooguit een lichte Amerikaanse tongval.

De eerste spreker was de voormalig senator van Washington State, 'Slade', die net als Sjaak alleen aan zijn voornaam genoeg heeft, in de 9/11-onderzoekscommissie zit en daar Amerikaans-indringend over vertelde. Een link naar het congres ontbrak echter volledig. Daarna was het het reguliere parallelsessiewerk. Sjaak bezocht een sessie over de mogelijkheden van breedband internet (WiFi) op gerechten, als service voor tijdens het wachten, maar ook om de procesvoering te vergemakkelijken en soms ook te versnellen. En via deze infrastructuur bood men ook leuke dingen voor de mensen aan zoals live feeds van zittingen en vrijwel realtime transscripties van wat er gezegd werd. Aardig is dat Fred dan vertelt dat ze in Almelo dit hebben uitbesteed aan KPN en dan alleen voor de toegang. Voor het aanbieden van diensten en dossiers wachten ze op landelijke oplossingen. Die er nu echt binnen een paar jaar aan zullen komen.
De sessie erna ging over een Australisch voorbeeld van integratie was aardig maar de vorm was matig en dat gaat dan toch koste van de inhoud. Australië is echter wel ver op weg, in alle opzichten. De presentatie daarna was een zeer professioneel en met gevoel voor timing en drama gebracht verhaal over hackers en beveiliging. Niet klagen dat het zo erg is, niet doen alsof je onder controle hebt, maar het serieus nemen en de juiste maatregelen treffen. De special interest groep daarna ging over een tool om je datamodel in kaart te brengen en de connecties te maken met je tabellen. Iets voor onze eigen Dagmara en Oppie dus. Deze prettig afwijkende techneut had dat in opdracht voor de National Centre of State Courts (onze organisator) gemaakt. Sjaak heeft het cd-tje mee, wellicht is het wat en kan het de aanschaf een duurder tool overbodig maken.

Wat na de eerste dag als indruk overblijft is dat dit congres niet veel afwijkt van onze eigen congressen, Dit heeft ca 1000 bezoekers en ik zie ons niet direct allemaal zingen of een debat voeren. Het is erg onrustig, veel mensen hebben veel andere dingen te doen en lopen de bellen, te SMS-en of te WiFi-en. Waarom kom je dan denk ik dan altijd. En in het algemeen zijn het vaak lichtjes opgepompte verhalen die ik graag in de praktijk eens echt zou willen zien werken. We kunnen het Australische systeem zo bekijken, Evert heeft de juiste connecties.. Over beheer en exploitatie heb ik nog niets gehoord, alleen maar over hoe mooi het is. Kennelijk werkt hier SQL, Biztalk en Verity altijd naar behoren of hebben ze nóg stabieler produkten. Verder denk ik dat het een goed idee is om te kijken of we naast die congres, dat toch een beetje het WK is voor Court Technology we in de even jaren geen Europees equivalent kunnen organiseren. Zo'n EK kunnen we heel goed in eigen land houden en verschaft ons weer een hoop werk. En dan kunnen we erachter komen dat we niet wezenlijk achterlopen.