De Eerste en Tweede Lezing

Vroeger ging met mijn ouders wekelijks naar de kerk. Vaak stond dan het spoorboekje van de mis al ergens aan de muur. Zouden er één of twee lezingen zijn. Dat scheelde weer in de eindtijd. Net als bij de preek, waar ik nooit van begin tot eind naar kon luisteren en het afhaken veel dichter bij het begin dan bij het einde lag, ging er veel langs mee heen. Ik kon niet bevroeden dat ik pakweg 35 jaar later op één avond naar twee lezingen zou gaan. Dat was iets voor Volwassenen.

De eerste was op mijn werk. Een hoogleraar vertelde over het toezicht op de volksgezondheid in de 19e eeuw. Mijn kinderen zouden alleen al van de mededeling in slaap vallen, maar ik vond het een boeiend verhaal. Vooral de maatschappelijke kontekst van het geheel boeide me en wederom bleek dat ik geschiedenis erg interessant vind, mits ik niet veel hoef te lezen ervoor.

De tweede was vrijwel aansluitend in Zeist. De KNVB wil meisjesvoetbal promoten en kiest ervoor om erop aan te sturen dat er zo lang mogelijk gemengd gespeeld wordt. Niet alleen jongens- tegen meisjesteams maar ook gemixte teams. Een medewerker werd erop uitgestuurd om het jeugdkader daarvan te overtuigen. Dat lukte niet echt en er was ook sprake van volledig niet aansluiten bij wat er in de praktijk gebeurt. De leidsters van een team in Overvecht, dat voor 80% uit moslima's bestaat. De praktische problemen voor clubs als meisjes op een gegeven moment apart willen gaan douchen. Meisjes die juist willen gaan voetballen omdat er nu meer meisjes zijn en ze tegen en met elkaar kunnen spelen. Er werd verwezen naar 'onderzoek, dat heeft uitgewezen', maar dat onderzoek werd niet toegelicht. Sjaak is overigens zelf een voorstander alle opties aan te bieden. Als het uitgangspunt is dat de ontwikkeling van het individu voorop staat en dat er geen onderscheid tussen jongens en meisje mag zijn in kansen, moet je niet op voorhand dwingen om te mixen is mijn stelling. Dus biedt verschillende mogelijkheden en laat ook jonge meisjes in een meisjesteam tegen andere meisjes spelen als ze dat willen. Net als je een getalenteerd meisje bij de toppers bij de jongens kunt laten spelen totdat 20 jaar zijn. Het duurde een uur voor ik op de rumoerige bijeenkomst mijn punt kon maken -zonder de illusies maar ik had direct een paar vrienden gemaakt. Die al keken naar mogelijkheden om tegen onze meisjes te spelen. Een lange weg te gaan nog. Ik denk dat we echt verder zijn gekomen als er een paar jongens zijn die dolgraag bij de meisjes willen voetballen en we daar over gaan zitten babbelen.

Affijn; vervelen en wegdutten was er niet bij. Ik ben kennelijk groot geworden.