Op het randje...
Gisteren was het een jaar geleden dat het land ontwricht werd door een extreme storm. Ons buurmeisje overleefde toen een aanval van een deel van het dak van onze overburen, dat dwars door haar dak kwam zetten. Schrikken toen, die donderdag in januari.
Dat was het donderdag ook toen de VdH op de voicemail stond. 'Ik heb geen leuk bericht, maar met mij is alles goed'. Gerustgesteld, nieuwsgierig en bezorgd tegelijk belde ik terug en hoorde het verhaal. Een tegenligger op een polderweg (genomen om de files te vermijden) kwam door het midden, Elsje week uit, raakte van de weg en belandde aan de andere kant via de brede berm in de sloot. Gelukkig met de kont, zodat zij -en haar collega- nog zelfs op eigen gelegenheid konden uitstappen. Daarna het circuit van 112 - politie - berging en naar huis met de taxi. Zoveel praktische zaken, daarbij vergeet je wat er had kunnen gebeuren. Dat komt nu dus. Een stijve nek en veel schrik waarbij de diverse scenario's om de oren vliegen. Gelukkig is er nu even rust en afleiding (schaatsen, bloggen etc.). In elk geval blijf ik volgend jaar de derde donderdag in januari heel alert.
4 opmerkingen:
oefff...had dus ook anders af kunnen lopen indeed. Gelukkig maar dat ze heelhuisd uit heeft kunnen stappen.
Nog iest gehoord van die tegenligger, of is die doorgereden?
Doesbrand
Geen half werk van je geliefde :-/ Samen bijkomen, gelukkig.
de tegenligger heeft vast en zeker niets van het hele geval gemerkt... :-\
moeders : en nu ,na een paar dagen ?
van de ergste schrik bekomen ?
Elsje veilig dat is het voornaamste ,maar toch ....hoe is de auto er aan toe ?
Een reactie posten